آغوش گرم و امن مـادر

دومین روز اقامتم در یمن بود که با درگیری شدید میان مردم و نیروهای امنیتی همراه شد. آن طور که منابع خبری گفتند در همان روز 12 نفر کشته و 30 نفر مجروح شدند. اوایل صبح بود که برای گرفتن عکس به سمت میدان تغییر رفتم؛ محلی که مرکز اصلی تظاهرات مردمی بود.

با مردم همراه شدم تا این که تک تیراندازان به سمت ما شلیک کردند. وقتی قصد فرار از میدان را داشتیم، با تانک هایی مواجه شدیم که راه را بسته بودند. مجبور شدیم به مسجدی در نزدیکی این میدان برویم که به بیمارستان تبدیل شده بود. در همین جا بود که فاطمه را دیدم که زائد پسر مجروحش را در آغوش گرفته بود.

فضای مسجد بسیار تنش زا بود. همه در حال گریه و ناله کردن بودند. اما فاطمه آرامشی عجیب داشت و منتظر بود دکتر برای مداوا بر سر پسر هجده ساله اش حاضر شود.

پای زائد مجروح شده بود و تصور می کردند گلوله خورده است، اما او بر اثر شلیک گاز اشک آور بی هوش شده و روی زمین افتاده بود. زمانی که فاطمه از طریق اخبار متوجه شد تعدادی از تظاهرکنندگان کشته شده اند، بسرعت خود را به مسجد رساند تا خبری از زائد بگیرد. این عکس دقیقا لحظه ای که فاطمه پسرش را زنده پیدا کرد، نشان می دهد.

نحوه قرار گرفتن این مادر و پسر و همچنین نور موجود در فضا باعث شد عکس خوبی بگیرم. در عرض چند لحظه، پنج عکس گرفتم.

می دانستم عکس قوی از کار در آمده است، اما واکنش ها به آن مرا حیرت زده کرد. در مورد جزئیات این واکنش ها اطلاع چندانی نداشتم تا این که توانستم سال 2012 به خاطر همین عکس، جایزه بهترین عکس خبری سال را بگیرم. همین موضوع باعث شد باز هم به یمن بروم و این بار پای داستان این مادر و پسر بنشینم.

درباره عکاس

متولد: شهر بارسلونا در سال 1979

فراز: سال 2004 پروژه ای در مورد مهاجران مراکشی انجام دادم که دولت اسپانیا را مجبور به عذرخواهی و تغییر سیاست هایش کرد.

فرود: اخراج از Geety Images به دلیل تمرکز بر موضوعات اجتماعی

راوی: سارا فیلیپس – گاردین

مترجم: حسین خلیلی

چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)