چرا برخی پاکدست و گروهی دزد هستند

دسته ها: اخبار

آنها شاید در تنگنای شدید مالی قرار گرفته باشند، اما به خود این اجازه را نمی دهند که این اموال را نزد خود نگه دارند بلکه سعی می کنند صاحب اموال گمشده را پیدا کرده و به آنها تحویل دهند. این افراد مدام با خود فکر می کنند این اموال متعلق به چه کسی می تواند باشد، صاحب اموال در چه حالی است. خودشان را جای صاحب اموال می گذارند و خود را در برابر آزمایش الهی می بینند و سعی می کنند با یافتن صاحب مال یا اموال، به ناراحتی وی پایان دهند.

آنها این تصور که اموال گمشده را نزد خود نگه دارند حتی برای لحظه ای به ذهنشان خطور نمی دهند. این افراد به ضوابط اجتماعی و ارزش های جامعه پایبند بوده و از آن تخطی نمی کنند.

به این باورند که اگر برای خودشان چنین حادثه ای رخ می داد امیدوار بودند مال گمشده شان را فرد درستکاری پیدا کند و به آنها تحویل دهد.

بنابراین با این تفکرات سعی می کنند اموال گمشده را به صاحبانشان تحویل دهند تا آنها نیز همچنان امید داشته باشند که انسانیت هنوز نمرده و افرادی باوجدان همچنان در جامعه حضور دارند و صداقت در وجودشان وجود دارد و امانتدارهای خوبی هستند.

اما زمانی که یک فرد به عنوان سارق خود را محق می بیند که باید به مال دیگری دست درازی کند و آن را به سرقت می برد، وجدان خود را زیر پا می گذارد و حتی از کوچک ترین مبلغ پول یا مالی که متعلق به دیگران است هم نمی گذارد و به زور مال دیگری را به سرقت می برد و نگاهی به این نمی اندازد که ممکن است فرد مالباخته متضرر چه خسارت مالی و روانی شود. این افراد به هنجارهای جامعه توجهی نمی کنند.

ارزش های اجتماعی را زیر پا می گذارند. وجدان آنها همیشه خفته است و هیچ گاه در مسیر درست گام بر نمی دارند.

دکتر مصطفی اقلیما – رئیس انجمن علمی مددکاری ایران

اخبار