پیرلو، محبوب‌ترین 36 ساله دنیای فوتبال

دسته ها: اخبار

سی و چند ساله‌ها دیگر کارایی دوران جوانی‌شان را ندارند و سن آنها بالاتر هم که برود به بازیکنانی تبدیل می‌شوند که فقط به درد بازی کردن در دقایق پایانی مسابقه می‌خورند. فرانچسکو توتی کاپیتان رم یکی از بهترین مثال‌هاست. او به عنوان سمبل باشگاه رم بیشتر اوقات تعویضی است. چنین شرایطی را رایان گیگز در سال‌های آخر حضور خود در منچستریونایتد داشت.

ژاوی هم پس از تمام آن سال‌های درخشان بیشتر اوقات روی نیمکت ذخیره‌ها می‌نشیند. مثال‌های دیگری در این‌باره وجود دارد اما استثناها کم نیستند، استثناهایی که بعد از سی و دو سالگی همچنان ستاره باقی می‌مانند و نقطه اتکای تیم‌هایشان هستند. نمونه بارز این مورد آندره‌آ پیرلو است، پیرلوی محبوب و دوست‌داشتنی که اکنون در یوونتوس یکه‌تازی می‌کند. این سی و شش ساله چطور می‌تواند در این سن همچنان ستاره باشد؟ آمادگی بدنی او تنها پاسخ است اما در مورد این فوتبالیست خاص فقط توانایی‌های فنی مد نظر نیست. او چیزی فراتر از یک ستاره است.

خانواده ثروتمند آندره‌آ

20 سال از نخستین روزی که پیرلو در سری A ایتالیا بازی کرد، می‌گذرد. او آن زمان بازیکن برشا بود و تنها 16 سال داشت. پیرلو در خانواده‌ای ثروتمند متولد شده بود و باوجود اصرار والدینش برای ادامه تحصیل و شغل کارخانه‌داری پدرش به فوتبال روی آورد. پیرلوی جوان کار خود را با برشا آغاز و سه فصل برای این تیم بازی کرد. هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد این نوجوان در سال‌های بعد به یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال ایتالیا تبدیل شود. اینترمیلان مقصد بعدی او بود. پیرلو از قرارداد سه ساله‌ای که با این تیم بسته بود یک فصلش را در برشا و یک فصل را هم در رجینا بازی کرد اما دوران ستاره بودن او وقتی از راه رسید که سال 2001 به میلان پیوست. ده سال حضور در میلان توام با روزهای خوشی برای پیرلو بود. او در این مدت هر چه می‌خواست تجربه کرد تا در نهایت در سال 2011 از این تیم جدا شد تا دوره درخشان دیگری را در فوتبالش آغاز کند، دوره‌ای که این‌بار در شهر تورین و باشگاه پرافتخار یوونتوس آغاز شد.

پیرلوی سرسخت

پیرلو در سی و دو سالگی تمام شده به نظر می‌رسید. همه می‌دانستند او در گذشته ستاره بزرگی بوده که افتخارات زیادی با میلان و تیم ملی ایتالیا به دست آورده اما همه اینها متعلق به گذشته بود. مهم این بود که پیرلو 32 سال داشت و معمولا در این سن و سال موعد افت آغاز می‌شود. دوره درخشان برخی فوتبالیست‌ها گاهی در سی و یک یا سی و دو سالگی به اوج می‌رسد و پس از آن دیگر کسی روی ستاره‌ای که زمانی جوان اول تیم بود چندان حساب نمی‌کند. حالا دیگر پدیده‌ها مهم هستند نه بازیکنی که تا پیش از این ده سال درخشش از او دیده شده بود. اما پیرلو سرسخت‌تر از آن بود که بخواهد دل از دوران اوج خود بکند. او می‌خواست بماند و البته باقی ماند.

نیمی از افتخارات در تورین

تنها سه فصل از حضور پیرلو در یوونتوس می‌گذرد. او در این مدت کوتاه سه بار با یووه قهرمان سری A ایتالیا شد و دو بار قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا را تجربه کرد. شگفت‌آور این‌که تقریبا نیمی از افتخارات فردی پیرلو پس از پیوستن او به یوونتوس در سال 2011 به دست آمد. او در این سه سال در تیم منتخب سری A جای گرفت، بهترین پاسور ایتالیا شد، بهترین بازیکن فصل یوونتوس لقب گرفت، جایزه بهترین بازیکن فصل لیگ قهرمانان اروپا را برد و کوهی از افتخارات دیگر که از پیرلو چهره‌ای ممتاز در تورین ساخت. در واقع پیرلو طی تنها سه فصل به اسطوره یوونتوس تبدیل شد که اتفاقی نادر در دنیای فوتبال است. او بعد از سی و دو سالگی خوب یاد گرفت چگونه باید بهتر باشد و چگونه به بازیکن بزرگ‌تر و کامل‌تری تبدیل شود.

اخلاق خاص آندره

پیرلو اخلاق خاصی دارد. گاهی اوقات او چنان رفتار می‌کند که انگار هیچ چیزی پیرامون او وجود ندارد. پیرلو به همان اندازه در میدان مسابقه خونسرد است. البته گاهی اوقات نیز از کوره در می‌رود، اما درمجموع بازیکن آرامی است. محبوبیت او زمانی که در میلان بازی می‌کرد به هیچ عنوان قابل مقایسه با محبوبیت کنونی او در یوونتوس نیست. پیرلو در کمتر از سه سال به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تبدیل شد و این محبوبیت با محبوبیت هیچ بازیکن دیگری در ایتالیا قابل مقایسه نیست. او در دو سال اخیر همواره در نظرسنجی‌های مختلف به عنوان محبوب‌ترین بازیکن ایتالیا انتخاب شده است که این محبوبیت به مجموع توانایی‌های وی و البته اخلاق خاصش ارتباط دارد. او معمولا رفتار بسیار محترمانه‌ای با هواداران دارد و هرگز کسی را از خود نمی‌رنجاند. جالب است بدانید پیرلو با آن محاسن‌اش نیز یکی از خوش‌تیپ‌ترین بازیکنان ایتالیایی به شمار می‌رود و در نظرسنجی‌های مربوط به همین موضوع همواره در صدر قرار دارد.

هافبک تیم ملی فوتبال ایتالیا که افتخار قهرمانی در جام جهانی با تیم ملی ایتالیا را نیز در کارنامه خود دارد با آن محاسن و موهای ژولیده‌اش سوژه خوبی هم برای کاریکاتوریست‌ها به شمار می‌رود. جالب است بدانید در سه سال اخیر کاریکاتور هیچ بازیکنی به اندازه پیرلو کشیده نشده است. حتی جوک‌هایی هم که درباره او ساخته می‌شود خیلی زیاد است، هرچند در این زمینه به پای فرانچسکو توتی نمی‌رسد.

تغییر نقش ستاره

پیرلو در سی و شش سالگی آمادگی بدنی قابل توجهی دارد. در واقع یکی از رازهای درخشش او در این سن و سال تمرینات سخت و فشرده است که پشت سر می‌گذارد. او به همان اندازه برای تمرین کردن انگیزه دارد که یک جوان بیست ساله این‌گونه است. اما به هر حال باید پذیرفت پیرلو به انتهای راه نزدیک می‌شود.

شاید او بتواند مانند توتی تا سی و هشت سالگی برای تیمش بدود، شاید هم مثل خاویر زانتی تا چهل سالگی بازی کند اما او نمی‌تواند یک بازیکن نیمکت‌نشین باشد، اتفاقی که در ماه‌های اخیر چند بار تجربه کرده و با بالا رفتن سن و سالش هیچ بعید نیست کم‌کم نقش یک بازیکن تعویضی را به خود بگیرد. اما حتی با وجود قابل پیش‌بینی بودن این اتفاق پیرلو نباید نگران محبوبیت باشد. او دیگر اسطوره است و اصلا شاید این اسطوره بخواهد قبل از این‌که به طور کامل شبیه یک ستاره پا به سن گذاشته شود خود برای همیشه کفش‌هایش را بیاویزد و به دوران توام با درخشش خود در دنیای فوتبال پایان بدهد.

توتو اسپورت ‌/ مترجم: هیلدا حسینی‌خواه

اخبار