پای صحبت کارآفرینان اهوازی طرح ملی مشاغل خانگی

دسته ها: اخبار استان اخبار

طرح ملی توسعه مشاغل خانگی در دبیرخانه ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و پس از آسیب شناسی طرح‌های قبلی و انجام مطالعات داخلی و خارجی در سال ۱۳۹۶ طراحی و به تصویب رسید.

به گزارش ایسنا، به منظور اجرا و پیاده‌سازی این طرح، جهاد ‌دانشگاهی به عنوان یک نهاد توسعه‌ای، واسطه‌ای و تسهیل‌گر مکلف به شناسایی، توانمندسازی (آموزش و مشاوره) اشخاص حقیقی و حقوقی و پایدارسازی مشاغل خانگی با اتصال به بازار با بهره‌مندی از شبکه‌های افقی و عمودی شد و با استفاده از شبکه کارشناسان، مشاوران و تسهیل‌گران خود در سراسر کشور و بهره‌مندی از ظرفیت‌های تمامی سازمان‌های دولتی و غیر دولتی به ویژه بخش خصوصی، در حال شناسایی حلقه‌های مفقوده و خلاء طرح‌های مشابه قبلی و توسعه نقش و جایگاه مشاغل خانگی در اقتصاد کشور است.

به این منظور، پیشران‌ها و کارآفرینان موفقی در استان خوزستان زیر پوشش طرح قرار گرفته‌اند که هر کدام دغدغه‌های خاص خود را دارند.

شاید بتوان گفت بهترین راه برای شناسایی مسیر توسعه اقتصادی از محل گسترش مشاغل خانگی و خصوصی این است که پای صحبت‌های این افراد بنشینیم؛ افرادی که گاهی برای راه‌اندازی کارگاهی کوچک برای تولید محصولی قابل فروش، از همه دارایی خود که خانه‌ای کوچک است گذشته‌اند، رنج سرگردانی را به جان خریده‌اند تا بتوانند چرخ اقتصاد خود و کشور را به گردش درآورند.

به این منظور با سه نفر از پیشران‌های موفق طرح توسعه مشاغل خانگی در اهواز گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

با هدف و تلاش، همه چیز “شدنی” است

بانوی کارآفرین نمونه و پیشران طرح ملی توسعه مشاغل خانگی در خوزستان که از خیاطی در خانه به یک کارگاه ۳۲۰ متری رسیده است، از مسیر دشواری می‌گوید که برای رسیدن به این نقطه طی کرده و معتقد است جنگیدن برای هدف‌هایش و تلاش شبانه‌روزی موجب شد که در مدت کوتاهی به آنچه می‌خواهد دست یابد.

زهره صالحی چلچه راز این موفقیت را در تلاش و پشتکار خود می‌داند و می‌گوید: شاید خیلی‌ها باید در شرایط سختی قرار بگیرند و این شرایط سخت باعث شود که توانمندی‌ها و انرژی‌های خاصی به انسان دست دهد و برای هدفش بجنگد. در واقع این باعث شد که بتوانم با تلاش زیاد و در شرایطی که شبانه‌روز کار می‌کردم، شاید حتی دو ساعت در ۲۴ ساعت استراحت نمی‌کردم و البته داخل خانه کار می‌کردم به طوری که گاهی از شدت خستگی و بیخوابی، گریه می‌کردم و اشک می‌ریختم اما دست از تلاش برنداشتم و برای هدف‌هایم جنگیدم تا توانستم در مدت زمان کوتاهی به هدفم برسم.

این پیشران حوزه پوشاک طرح توسعه مشاغل خانگی در خوزستان درباره اینکه خیاطی را از چه زمانی آغاز کرد و چه تحصیلاتی در این زمینه دارد، می‌گوید: من از بچگی این علاقه را داشتم و به کسانی که خیاطی می‌کردند با اشتیاق نگاه می‌کردم. در سن ۱۶ سالگی دوره خیاطی را در یک آموزشگاه گذراندم و درسم را هم در رشته خیاطی ادامه دادم و همه دوره‌های آموزشی خیاطی اعم از نازک دوزی، ضخیم‌دوزی و … را گذراندم و همزمان با آموزش، شروع به کار کردم. این باعث شد که روز به روز علاقه بیشتری به کار خیاطی پیدا کنم و بعدها کم کم به کار تولید روی آورم.

او در خصوص تاثیر کرونا بر کسب و کارش و اینکه چگونه با این چالش کنار آمد، می‌گوید: به هیچ عنوان کرونا باعث نشد که کارگاه ما حتی یک روز تعطیل شود. وقتی در کار، برنامه‌ریزی دقیق داشته باشید، اجازه نمی‌دهید که کارگاه حتی یک روز تعطیل شود. بیشتر هم به خاطر این بود که ما کارمان را درست انجام می‌دادیم و با شرکت‌ها و مشتری‌های‌مان خوش قول بودیم و اعتبار خودمان را زیر سؤال نبردیم که در این شرایط کرونا بیکاری بکشیم. حتی در کنار کار تولید پوشاک صنعتی، تولید ماسک راهم به صورت جهادی انجام دادیم و تعداد ۱۰ هزار عدد ماسک تحویل دادیم.

صالحی چلچه می‌افزاید: شاید خیلی افراد بگویند که دیگر انسان دریادل نداریم یا نیست اما با کسانی در ارتباط بودم و هستم که در این پنج سال که کار تولید را دارم، برادرانه ما را حمایت کردند. کارگاه ما با حمایت بسیج سازندگی سپاه ولیعصر(عج) رشد کرد و هیچ گاه نگذاشتند ما در شرایط خیلی بدی قرار بگیریم. هنوز هم هرجا مشکلی پیش بیاید یا کار ما به گره بربخورد، مشکل ما را تا جایی که از دست‌شان بیاید حل می‌کنند.

مدیر تولیدی پوشاک مطهره اهواز درباره بزرگترین درس زندگی‌اش که آن را به دیگران پیشنهاد می‌دهد، می‌گوید: بزرگترین درس سال‌های زندگی من به خصوص برای جوان‌های امروز، این است که هیچ وقت نگویند “نمی‌شود” و “نمی‌توانم”؛ همه چیز شدنی است، فقط تلاش، همت و پشتکار می‌خواهد. اگر کسی هم بگوید کار نیست، این را به هیچ عنوان قبول ندارم؛ کار هست و فقط همت، پشتکار و یاعلی گفتن می‌خواهد. اول، هر جوانی باید ببیند به چه کاری علاقه دارد، خودش را محک بزند و بعد با یک برنامه‌ریزی درست برای هدف‌هایش تلاش کند. وقتی یک جوان هدف نداشته باشد نمی‌تواند به موفقیت برسد و جوان‌های ما باید این را خوب درک کنند که هدف داشته باشند، نه اینکه رویاپردازی کنند. باید برای هدف‌های‌شان تلاش کنند، نه رویاهایشان.

مشاوره‌های جهاددانشگاهی بسیار دلگرم‌کننده و راهگشا بود

نوال ظهیریه، بانوی کارآفرین خوزستانی که بعد از ۱۰ سال کار فرهنگی برای کودک، مجموعه فرهنگی مادر و کودک “مامک” را راه‌اندازی کرده و در این مجموعه محصولات فرهنگی و حجاب به سبک زندگی ایرانی – اسلامی تولید می‌کند و در دسترس مخاطب خود قرار می‌دهد، معتقد است نیت خیر رسانی و شریک ساختن دیگران در موفقت‌ های خود، دلگرمی خوبی به انسان می‌دهد که می‌تواند انرژی تمام راه را تأمین کند.

او درباره روزهای ابتدایی شروع کارش می‌گوید: وقتی که کارم را شروع کردم و فکر و ایده‌ام را در معرض دیگران قرار دادم لحظات و روزهایی را بسیار ترسیدم و حتی فکر کردم که این کار را اشتباهی شروع کرده‌ام. با خود می‌گفتم که نباید شروع می‌کردی و تو اصلا نمی‌توانی این کار را انجام دهی و حتی نزدیک بود منصرف شوم ولی لحظاتی را با خود خلوت کردم و ترس‌هایم را در مقابلم قرار دادم و از اول دوباره توانایی‌هایم را مرور کردم.

این کارآفرین خوزستان می‌گوید: به خود گفتم قطعا دلیلی داشته‌ام که کار را شروع کردم پس می‌توانستم که تا اینجا آن را ادامه دادم. تک تک این‌ها را برای خودم مرور می‌کردم و آنجا که ترسم می‌گفت نمی‌توانم و نمی‌شود توکل کردم و نتیجه را به خدای مهربان واگذار کردم.

وی می‌افزاید: وقتی کارم را شروع کردم فکر نمی‌کردم بتوانم از نهاد یا جایی حمایت دریافت کنم و با این روند آشنا نبودم اما در ادامه مسیر با جهاد دانشگاهی آشنا شدم که مشاوره‌های آن از همان ابتدا برایم بسیار دلگرم‌کننده و راهگشا بود و من را با مشاغلی مرتبط کرد که می‌توانست کارم را بسیار سرعت ببخشد و دیگر ناگزیر نباشم برای هر پروژه از خارج شهر یا استان کمک بگیرم و در واقع من را به مشاغلی متصل کرد که در شهر خود بتوانم تمام پروسه تولید را انجام دهم.

ظهیریه نی‌گوید: من دو دختر دارم و دغدغه‌ام نسبت به جذب دختران به سبک زندگی ایرانی اسلامی، نیروی محرک من برای ورود به این حوزه بود. آنچه را برای پوشش، سرگرمی و حتی آموزش دخترانم می‌خواستم، یا وجود نداشت و یا اگر وجود داشت در دسترس نبود. به همین دلیل شروع به دوخت چادرهای رنگی، کوله، روسری و عروسک‌های زیبایی کردم که پشت هر کدام یک قصه بود.

او در پاسخ به اینکه خود فرد تا چه اندازه می‌تواند موفقیت‌هایش را تضمین کند، می‌گوید: به نظرم این مساله به نگاه و دید انسان‌ها بستگی دارد. برای من موفقیت به این معنا نبود که پیروزی همیشگی و مداوم داشته باشم. از همان شروع کارم با خود صحبت کردم و این شرایط را پذیرفتم که موفقیت من در گروی قبول پیروزی‌ها در کنار شکست‌ها است. اگر فکر کنیم موفقیت به معنای پیروزی همیشگی است مسلما این احتمال وجود دارد که با اولین شکست جا بزنیم و میدان را خالی کنیم، ولی اگر بپذیریم در کنار هر موفقیتی، روزها و لحظات شکست را هم تجربه خواهیم کرد و بتوانیم از این برهه‌ها عبور کنیم، حتما موفق خواهیم شد.

این کارآفرین خوزستانی می‌افزاید: معتقدم برای موفقیت، انسان باید یک شخص یا گروه حامی داشته باشد که این فرد برای من، همسرم بود ولی برای هر کس پدر، مادر یا مربی هم می‌تواند این نقش را ایفا کند.

او در خصوص نحوه گسترش کسب و کار خود و اهداف مدنظرش می‌گوید: هدفم خیر رسانی است؛ قبلا هم گفتم چیزهایی که نیاز داشتیم در دسترس ما نبود و یا حداقل در اهواز و خوزستان وجود نداشت برای همین کارم را ابتدا با این نیت شروع کردم که آنچه را نیاز داریم در محله خود (اول)، شهر خود و استان خود ایجاد کنم.

او در پاسخ به این پرسش که آیا لحظه‌ای بوده که در زندگی یا کار به غم برخورد کند و نتواند آن را مدیریت کند، می‌گوید: همین چندماه اخیر بارها با غم مواجه شدم و ما ناگزیر هستیم که با غم روبه‌رو شویم اما از آن عبور کردم زیرا می‌دانستم غم و ماندن در غم من را فلج خواهد کرد به همین دلیل لحظاتی را با غم بودم اما در نهایت توانستم از آن عبور کنم.

ظهیریه درباره منشاء انرژی و پشتکار خود، می‌گوید: فکر می‌کنم نیت خیر رسانی به دیگران و اینکه اگر ایده خوبی داریم دیگران را هم در ایده‌های خوب و موفقیت ‌های خود شریک کنیم موجب می‌شود که خداوند هم ببیند که از آنچه به ما عنایت کرده بندگانش را هم شریک می‌کنیم و این امر، دلگرمی خوبی به انسان می‌دهد که می‌تواند انرژی تمام راه را تأمین کند.

مکمل کار دیگران باشیم، نه موازی کار

حکیم پوراسماعیلی، پیشران طرح ملی توسعه مشاغل خانگی خوزستان با بیان داستان کارآفرینی خود، چالش‌ها و موانعی که با آن مواجه بوده است؛ در توصیه به جوان ها می‌گوید: کار را باید از یک جایی شروع کنند و منتظر این نباشند که برای شروع یک کار جدید حتما سرمایه کلانی داشته باشند و هیچ گاه کاری را شروع نکنند که موازی کار دیگران باشد، بلکه سعی کنند کاری نو یا مکمل کار دیگران راه بیاندازند.

او که در زمینه چاپ سابلیمیشن فعالیت می‌کند، با بیان اینکه دارای مدرک لیسانس رشته مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی است، می‌گوید: از دوران دانشجویی علاقه خاصی به کارهای هنری و گرافیکی داشتم و این علاقه به گونه‌ای بود که با خلق هر اثر این عطش در من ایجاد می‌شد که به سراغ کار بعدی بروم و همین طور هر کار هنری باعث می‌شد روز به روز علاقه بیشتری به این حوزه پیدا کنم. از طرفی در بحث کارآفرینی دوست داشتم کاری را شروع کنم که هم برای خودمان و هم جوانان و افرادی که به آن خدمات نیاز دارند، خیر و برکت داشته باشد.

وی می‌گوید: سرمایه‌ام بسیار محدود بود. با توکل به خدا، حمایت خانواده و تشویق‌هایی که همیشه باعث دلگرمی است، به این سمت رفتم که کار را شروع کنم البته دو مورد وام هم دریافت کردم و همراه با سرمایه اندکی که داشتم، کار را شروع کردم تا کاری انجام دهیم که تاکنون در استان خوزستان به این صورت انجام نشده بود. از آنجا که این نوع چاپ، کار جدیدی است خیلی از افراد اصلا اطلاع و شناختی از کار نداشتند و حتی مایل بودند معنای کلمه سابلیمیشن را بدانند. این باعث شد که وقت بیشتری بگذاریم و مطالعه میدانی بیشتری انجام دهیم.

وی می‌گوید: زمانی که کار را شروع کردیم این کار در استان خوزستان در حد چاپ روی تیشرت انجام می‌شد. در ابتدا با برنامه‌ریزی که برای کار داشتیم دستگاه‌هایی را تهیه کردیم که بتوانیم در ابعاد یک متر در یک متر چاپ سابلیمیشن را روی پارچه، سنگ، MDF، شیشه، تابلوفرش و سرامیک انجام دهیم و بر اساس آن، برنامه گسترش کار را تدوین کردیم. آن زمان وسع مالی‌ام بیش از این جوابگو نبود و با سرمایه‌گذاری یکی از دوستان توانستیم به موقع دستگاه‌های بزرگتری را وارد استان خوزستان کنیم.

پوراسماعیلی می‌گوید: در حال حاضر تجهیزات و دستگاه‌های موجود نه تنها نیاز استان خوزستان بلکه استان‌های همجوار را هم پوشش می‌دهد و تمام صنف‌های تولیدی شال و روسری، تیشرت و شلوار، لباس ورزشی، تریکودوزی، لباس کار، لباس کودک و نوجوان، تولیدی کیف و کفش، فروشگاه‌های کالای خواب، پرده فروشی، محصولات فرهنگی و هنری، صنایع دستی هنری، مبل فروشی و گالری‌های تزئیناتی، عکاسی، نوشت‌افزار فروشی، چاپخانه و کانون‌های تبلیغاتی، سازمان‌ها و ادارات و همه مشاغلی که به نوعی به خدمات چاپ نیاز دارند، می‌توانند از امکانات این مرکز استفاده کنند تا در اسرع وقت و با کیفیت بسیار خوب و رقابتی در سطح کشور کارهای خود را تحویل بگیرند.

این کارآفرین خوزستانی می‌افزاید: نوع چاپی که اکنون در مرکز خدمات چاپ کاچیلا داریم، به صورت طاقه‌ای با عرض یک متر و ۴۰ سانتیمتر و طول بی‌نهایت است. در حال حاضر در مجموعه ما شش نفر فعالیت می‌کنند و امید داریم با توکل بر خدا بتوانیم ۲۰ تا ۲۵ نفر را به طور مستقیم جذب کرده و ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر را هم به طور غیرمستقیم در این کار وارد و آن‌ها را بهره‌مند کنیم.

وی می‌گوید: چون خودم جوان هستم و سختی بسیاری در طول سال‌های زندگی کشیده‌ام، توصیه‌ام این است که جوانان همواره توکل به خدا و ائمه اطهار(ع) را در اولویت برنامه‌های خود داشته باشند. اگر می‌خواهند کاری را شروع کنند ببینند در چه زمینه‌ای می‌توانند مهارت داشته باشند و علاقه‌مندی‌شان در چه زمینه‌ای است، بعد از آن بیشترین زمان را برای مطالعه میدانی شرایط بازار کاری که می‌خواهند شروع کنند، بگذارند. یعنی خوب مطالعه کنند که اکنون شرایط و وضعیت این کار در استان و منطقه به چه صورت است.

پوراسماعیلی می‌گوید: جوانان حتما باید جایی ریسک را بپذیرند و بدانند که هر شکست در این مسیر، آن‌ها را یک گام به هدف‌شان نزدیک‌تر می‌کند و این شکست را به معنای پیروزی تلقی کنند. همیشه با برنامه و حساب‌شده به پیش بروند. کار را باید از یک جایی شروع کنند و منتظر این نباشند که برای شروع یک کار جدید حتما سرمایه کلانی داشته باشند.

وی می‌افزاید: خواهشم از همه دوستان این است که هیچ گاه کاری را شروع نکنند که موازی کار دیگران باشد، بلکه سعی کنند کاری نو یا مکمل کار دیگران راه بیاندازند. قبل از ما چاپ سابلیمیشن روی لیوان، بشقاب، خودکار و مواردی از این قبیل در استان خوزستان وجود داشت به همین دلیل وقتی کار را شروع کردیم دیگر این دستگاه‌ها را تهیه نکردیم و دستگاه‌های بزرگتر برای چاپ روی پرده، روتختی، آجر، لوستر، فرشینه، پوستر و … را وارد کردیم؛ پس باید مکمل کار دیگران باشند، نه موازی کار دیگران.

اخبار استان اخبار