پیشگیری از هپاتیت به خود شما بستگی دارد
به التهاب و ورم کبد هپاتیت گفته میشود. عوامل مختلفی از جمله ابتلا به ویروسهای هپاتیت ( A، B، C، D، E و … )، داروها، سموم، آنوکسی، الکل و … موجب التهاب و از بین رفتن بافت و عملکرد طبیعی کبد و نهایتا هپاتیت می شوند
خوزنیوز: هپاتیتهای ویروسی گروهی از بیماریهای عفونی هستند (A,B,C,D) که میلیونها نفر را در جهان تحت تاثیر قرار داده است و موجب ایجاد بیماری حاد و مزمن کبد میشود. قریب به 1.4 میلیون نفر در جهان هر ساله به علت این بیماری ها جان خود را از دست میدهند.
با توجه به اهمیت موضوع، 28 جولای (6 مرداد ماه) به عنوان روز جهانی هپاتیت نامگذاری و شعار “پیشگیری از هپاتیت: به خود شما بستگی دارد” برای گرامیداشت این روز در سال جاری انتخاب شده است.
هپاتیت چیست؟
به التهاب و ورم کبد هپاتیت گفته میشود. عوامل مختلفی از جمله ابتلا به ویروسهای هپاتیت ( A، B، C، D، E و … )، داروها، سموم، آنوکسی، الکل و … موجب التهاب و از بین رفتن بافت و عملکرد طبیعی کبد و نهایتا هپاتیت می شوند.
علائم ابتلا به هپاتیت در تمامی انواع آن مشابه است. ابتدا علائم عمومی مانند: بی اشتهایی، ضعف، خستگی، تهوع، استفراغ ودرد مبهم در قسمت فوقانی و راست شکم بروز می کند. گاهی در این مرحله تب هم وجود دارد. بعد از این مرحله زردی پیش رونده بروز می کند که ملتحمه (پرده داخلی چشم)، مخاط ها و پوست تمام بدن زرد می شود.
۴۰ – ۳۰ درصد افراد آلوده شده علامت خاصی را نشان نمیدهند و معمولا علایم حدود ۶ – ۴ هفته بعد از ورود ویروس بروز میکند.
انواع هپاتیت:
هپاتیت A:
عامل هپاتیت A ویروس HAVاست که بوسیله مدفوع از بدن شخص آلوده خارج و باعث آلودگی آب آشامیدنی و غذا میشود. راه انتقال این بیماری از طریق آب و غذاهای خام یا خوب پخته نشده یا غذاهایی که به وسیله اشخاص مبتلا طبخ میشوند، میباشد. این نوع هپاتیت به ندرت از طریق خون به اشخاص دیگر منتقل میشود. یکبار ابتلا به این بیماری در شخص مصونیت دائمی به وجود میآورد.
هپاتیت B:
هپاتیت B یک خطر بالقوه برای پرسنل بهداشتی ودرمانی محسوب می شود. ابتلا به این نوع هپاتیت، عوارض بی شماری دارد. اما بیماری به راحتی از طریق واکسن قابل پیشگیری است و خوشبختانه از سال 1373 که واکسن هپاتیت B برای نوزادان و افراد پرخطر اجباری شد، شیوع این نوع هپاتیت به حدود 2درصد در استان خوزستان و بسیاری از نقاط ایران رسید.
راههای انتقال ویروس:
– مادر به جنین
– تماس جنسی: از راه خون، استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغ های آلوده.
با تقویت برنامه های پیشگیری غربالگری و کنترل هپاتیت می توان تا حدودی از عوارض و بیماری های وابسته به آن پیشگیری نمود. با توجه به این که درمان قطعی برای هپاتیت وجود ندارد، هنوز آموزش راه های انتقال، واکسیناسون نقش بسیار مهمی در کنترل بیماری هپاتیتB دارد.
هپاتیت C:
قبل از سالهای ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ در ایران، شایعترین راه انتقال ویروس هپاتیت ”سی”، استفاده از خون و فرآوردههای آن بوده است. بدیهی است که پس از این سالها تمام خونها از نظر انواع بیماریهای عفونی از جمله هپاتیت ”سی” مورد بررسی قرار گرفته و تنها در صورت سالم بودن اجازه تزریق داده میشود. دریافت مداوم فرآوردههای خونی در بیماران هموفیلی و همچنین دریافت خون در بیماران مبتلا به نارسائی مزمن کلیه که تحت دیالیز خونی قرار میگیرند، ایشان را در معرض خطر جدی ابتلا به هپاتیت ”سی” قرار داده می دهد.
چه کسانی باید از نظر ابتلا به هپاتیت بررسی گردند:
– زنان باردار
– افراد دارای سابقه زندان
– افراد معتاد و دارای سابقه تزریق داخل رگی
– کسانی که به علت بیماری های مزمن مانند هموفیلی نیاز به تزریق خون مکرر دارند
– افراد دارای رفتار پرخطر جنسی
– افراد آلوده به ویروس اچ ای وی
هپاتیت D:
هپاتیت D به هپاتیت دلتا هم معروف بوده و یک بیماری کبدی خطرناک است. ویروس هپاتیت D یک ویروس ناقص است که قدرت تکثیر ندارد، اما اگر کسی به بیماری هپاتیت B دچار شود، ویروس هپاتیت B به تکثیر آن کمک می کند.
هپاتیت D از طریق تماس خون آلوده با جراحت پوستی یا غشاء مخاطی به فرد سرایت می کند و اگر فرد قبلاً به ویروس هپاتیت B آلوده شده باشد، در این صورت بیماری هپاتیت D فرد را درگیر می سازد. هپاتیت D هیچ واکسنی ندارد، اما با انجام واکسیناسیون در برابر هپاتیتB می توان از ابتلا به آن پیشگیری نمود.
هپاتیتE:
اين بيماري مانند هپاتيت A از طريق روده منتقل ميشود ولي عامل آن ويروس هپاتيت A وB نيست. به همين دليل اين بيماري را هپاتيت غير A و غير B يا هپاتيت ويروسي E نام نهادند. اين بيماري بيشتر در بالغين جوان ديده ميشود و در همه گيري ها بيشتر مرگ و ميرها مربوط به زنان باردار است.