نکاتی درمورد پیادهروی
عضو هیات علمی دانشكده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز، گفت: پیادهروی باعث كاهش وزن نمیشود بلكه از اضافه وزن جلوگیری میكند.
سعید شاكریان اظهار كرد: پیادهروی برای سنین مختلف دارای تعاریف مختلفی است؛ به عنوان مثال پیادهروی برای شخصی در دامنه سنی 18 تا 30 سال نمیتواند تاثیری در كاهش وزن داشته باشد ولی جریان خون، چرخش حركت هورمونهای خون و فعالیت فیزیولوژیكی بدن را فعال میكند.
وی ادامه داد: اما در سنین سالمندی، پیادهروی هم میتواند سلامتی را به افراد برگرداند و گاهی هم ممكن است از اضافه وزن آن افراد ممانعت كند. در كل افراد مختلف میتوانند بهرهبرداریهای متفاوتی از پیادهروی داشته باشند كه این امر به سن، جنس و میزان فعال بودن فرد بستگی دارد؛ مثلا چنانچه فردی فعال باشد، پیادهروی تاثیری روی فیزیولوژی بدن او ندارد. برعكس چنانچه شخص، فردی كمتحرك باشد، اثرات خوبی روی او خواهد داشت.
عضو هیات علمی دانشكده تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران اهواز با بیان اینكه پیادهروی صحیح و سالم دارای اصول خاصی است، افزود: جهت شروع هر فعالیتی بهتر است كه از پیادهروی شروع كرد، مخصوصا در افرادی كه بیتحرك هستند و قصد شروع فعالیت را دارند.
وی ادامه داد: چنانچه فرد قصد رسیدن به مرحله یك فعالیت سریع مثل دویدن را داشته باشد، حتما باید چهار هفته اول را پیادهروی آهسته داشته باشد، سپس چهار هفته دوم را تركیبی از پیادهروی آهسته و سریع داشته باشد (پیادهروی آهسته 50 متر، پیادهروی سریع 50 متر) و در نهایت چهار هفته سوم آهسته راه رفتن، سریع راه رفتن و نرم دویدن و در چهار هفته چهارم هم همین روند را ادامه دهد. در كل باید گفت كسی كه قصد دارد دویدن را شروع كند باید از ماه دوم یا سوم شروع كند و نمیتواند فیالبداهه شروع به دویدن كند. ضمن اینكه زمان پیادهروی در چهار هفته اول باید بین 20 تا 30 دقیقه باشد و بعد به تدریج و باتوجه به شرایط، این زمان میتواند افزایش پیدا كند.
شاكریان اظهار كرد: برای پیادهروی حتما باید از كفش مناسب استفاه كرد، ضمن اینكه زمین نیز باید مناسب باشد؛ چرا كه وقتی انسان روی زمین میایستد، زمین به اندازه وزن انسان به او نیرو وارد میكند و زمانی كه فرد راه میرود این نیرو چند برابر میشود و مفاصل اندامهای تحتانی تحت فشار قرار میگیرند. این امر سبب میشود جریان خون نیز كند شود ولی به تدریج بدن سازگاری لازم را پیدا میكند.
وی گفت: كسانی كه مشكل مفصلی دارند بهتر است پیادهروی را به فعالیت در استخر تبدیل كنند و در آب راه بروند. توصیه میشود افرادی كه مشكل آرتروز دارند در آب راه بروند تا روی زمین.
این فیزیولوژیست ورزشی افزود: وقتی شخص میخواهد راه برود، این راه رفتن بهتر است روی چمن باشد تا روی آسفالت و زمین هر چه نرمتر باشد، فشار وارده به اندام تحتانی كاهش پیدا میكند.
وی بیان كرد: هر چه سن بالاتر باشد، راه رفتن مفیدتر خواهد بود. به عبارت دیگر هر چه سن كمتر باشد، پیادهروی اثر زیادی بر فیزیولوژی بدن ندارد و اصولا بدن افراد در سنین پایینتر طوری است كه تحمل بیشتر از راه رفتن را هم دارند.
شاكریان با اشاره به نوع لباس افراد جهت پیادهروی، اضافه كرد: برای مناطق گرمسیری مثل خوزستان توصیه میشود عمدتا افراد لباس نخی به تن کنند كه عرق را جذب كند. وقتی بدن عرق میكند، این عرق در اصل واكنش بدن به گرما است. بخشی از این عرق، آب میان بافتی است و بخشی نیز آب متابولیكی است كه بر اثر سوختوساز كالریهای بدن دفع میشود. بنابراین اگر قرار است فرد در هوای آزاد پیادهروی كند بهتر است كه از پیراهن روشن استفاده كند تا آفتاب را جذب نكند.
وی با تاكید بر آزاد بودن لباس برای اشخاص دونده و پیادهرو، گفت: در فعالیتهای ورزشی هر چه لباس آزادتر باشد، بهتر است؛ زیرا لباس چسبان ممكن است عرق را به خوبی به خود جذب نكند. از طرفی سطح پوست باید آزاد باشد كه تعریق مناسب انجام گیرد و جریان مویرگهای سطح پوست نباید تحت فشار باشد.
این فیزیولوژیست ورزشی عنوان كرد: به لحاظ فیزیولوژی بهترین زمان برای پیادهروی نزدیك به غروب است، البته به جز ماه رمضان. در ماه رمضان پیادهروی باید بعد از افطار باشد. در ماههای عادی پیادهروی میتواند در زمان هایی انجام شود كه اشعه آفتاب و آلایندهها در پایینترین سطح خود قرار دارند. شدت اشعه ماوراءبنفش در نزدیکی غروب، كاهش و اثرات آن روی بدن كم میشود. از طرفی سطح ازون در این ساعت در سطح نرمال قرار میگیرد. البته این نزدیکی غروبی كه گفته میشود نسبی است چرا كه به عنوان مثال در زمستان ساعت 5 بعدازظهر ممكن است دم غروب محسوب شود و در تابستان 8 بعدازظهر.
وی در خصوص تاثیر پیاده روی در لاغری نیز اظهار كرد: برای افراد سالمند پیاده روی ممكن است از اضافه وزن آنها جلوگیری كند، مشروط بر اینكه رژیم غذایی آن ها بهم نخورد. یك ساعت پیاده روی، بین 120 تا 130 كالری می سوزاند و یك فرد جوان با خوردن یك كیك فنجانی آن 120 كالری را جبران می كند؛ بنابراین پیاده روی خیلی اثری روی او ندارد.
شاكریان ادامه داد: بنابراین پیاده روی باعث كاهش وزن نمی شود بلكه از اضافه وزن جلوگیری می كند که این هم در صورت رعایت رژیم غذایی است. برخی افراد بعد از پیادهروی بلافاصله غذاهای پركالری مصرف می كنند و اضافه وزن می آورند و می گویند نمیدانیم چرا اینقدر پیاده روی می كنیم ولی اضافه وزن می آوریم.
وی در پایان در پاسخ به سوالی مبنی بر اینكه آیا پیاده روی برای بیماری نیز مفید است؟ گفت: قطعا همین طور است. اخیرا تحقیقات نشان داده كه برای اینكه بتوان ظرفیت هوازی ریهها را افزایش داد، می توان پیاده روی كرد. افراد كمتحرك حجم ریه هایشان کم می شود و پیادهروی سبب می شود كه تنفس بهتر صورت گیرد و مقاومت راههای هوایی كمتر شود و از آن جا كه فعالیت بیشتری انجام می شود، اكسیژن بیشتری نیز دریافت می شود. از طرفی جریان خون (فشار خون) تنظیم می شود و طبیعتا هورمونها فعالیت خود را به نحو احسن انجام خواهند داد و در كل پیادهروی بر فیزیولوژی تمام بدن اثر میگذارد. در واقع تحرك باعث می شود تعادل بدن طبیعی شود و زمانی كه این تعادل بهم بخورد، نتیجه اش یا اضافه وزن و یا كاهش وزن خواهد بود.